1: [ud + √tar + a] "üle ületama"; üle minema, ületama. 2: [ud + tara] kõrgem, suurepäraseim, ülim. 3: (ilmakaar) põhi. 4. ülemine (rüü). 5: üksivirgunud buddha nimi.
- uttarā disā põhjasuund; vt disā.
- uttaradvāra [uttara + dvāra] põhjavärav.
- uttara manussadhammā [uttara manussa + dhammā] kõrgema inimese dhamma.
- uttarāsaṅga [uttara + āsaṅga] ülemine rüü.
- duruttara [du + r + uttara] raske ületada.
- Antonüüm 2: anuttara; 3: dakkhiṇa. 4: santara
- Sünonüüm: 4: uttarasaṅga, uttarāsaṅga